کمبود ویتامین حاد در برابر کمبود ویتامین مزمن
برای دریافت رژیم شخصی خود اینجا کلیک کنید!
وقتی درباره موضوع کمبود مواد مغذی صحبت می کنیم بسیار مهم است که تفاوت بین کمبود مواد مغذی حاد و مزمن را مشخص کنیم. کمبود مواد مغذی حاد، کمبود کوتاه مدت نیز نامیده می شود چون به دلیل عدم دریافت شدید مواد مغذی می تواند در مودت کوتاهی شکل بگیرد. یک نمونه از کمبود مواد مغذی حاد زمانی است که دریانوردان ماه های بسیاری را بدون دسترسی به میوه و سبزیجات تازه در دریا می گذرانند و دچار کمبود ویتامین C می شوند. کمبود حاد معمولا مناطق بسیار فقیری است که دسترسی شان به مواد غذایی سرشار از ویتامین و مواد معدنی محدود است. دیگر انواع کمبود مواد مغذی حاد عبارتند از موقعیت هایی مانند: پلاگرا (نیاسین ) بری بری (تیامین ) کم خونی ( ویتامین B-12 ) نرمی استخوان ( ویتامین D ) افرادی که از این مشکلات رنج می برند دچار کمبود مواد مغذی می شوند و تاثیر این مشکل می تواند برایشان سنگین و ناتوان کننده باشد.
چگونه از ویتامین C به بهترین شکل استفاده کنیم؟
کمبود مواد مغذی مزمن کمبود مزمن مواد مغذی در اثر مصرف ناکافی درشت مغذی ها اتفاق می افتد. افراد مبتلا به کمبود مزمن مواد مغذی را به اندازه ای دریافت می کنند که علائم ظاهری دیده نشوند اما طولانی مدت خود را نشان می دهد. پزشکان و متخصصان همچنان درباره تاثیر کمبود مزمن مواد مغذی در حال انجام پژوهش های بیشتری هستند. آنها می دانند که مواد مغذی نقش مهمی در سوخت و ساز، ایمنی بدن، قلب و عروق و اختلالات دژنراتیو دارد. هرچه اطلاعات بیشتری درباره کمبود مزمن مواد مغذی یاد می گیریم نقششان در سلامت و بیماری ها پر رنگ تر می شود.
شایع ترین کمبود های ویتامین و مواد مغذی چه هستند؟ ۱- ویتامین D ویتامین D هورمونی است که هنگام قرار گرفتن در نور آفتاب در پوست تولید می شود. بسیاری از افراد در معرض این مشکل هستند. دلیلش کمبود این ویتامین در غذاها و قرار نگرفتن زیر نور خورشید به خصوص در زمستان است. حتی در تابستان نیز بسیاری از مردم روزها را تا جای ممکن درون ساختمان ها سپری می کنند. وقتی بیرون هم هستیم از تابش نور خورشید به پوست با پوشیدن لباس و استفاده از کرم های ضد آفتاب جلوگیری می شود. قرار گرفتن طولانی مدت زیر نور آفتاب می تواند موجب آفتاب سوختگی و افزایش احتمال ابتلا به سرطان پوست شود اما در کوتاه مدت به دریافت ویتامین D کمک می کند. ویتامین D را از منابع غذایی طبیعی و غنی شده دریافت کنید. با این حال بسیاری مردم از مکمل D3 استفاده می کنند تا دچار کمبود مزمن نشوند. سطح پایین ویتامین D تقریبا با پیشرفت بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی- عروقی، سرطان، دیابت، اختلالات عصبی و کاهش عملکرد ایمنی در ارتباط است. حتما بخوانید: حقایقی که باید درباره ویتامین D بدانید
۲- منیزیم بیشتر مردم با نیاز به کلسیم برای پیشگیری از پوکی استخوان آشنا هستند اما توجه کمی به رابطه کلسیم با منیزیم و نیاز به دریافت متعادل هر دو دارند. کلسیم و منیزیم تاثیری برعکس یکدیگر در سلول دارند. وقتی کلسیم موجب انقباض در عضله می شود، منیزیم برای شل شدن عضله نیاز است. این یعنی مصرف بیش از حد کلسیم می تواند موجب گرفتگی عضله، فشار خون بالا و آریتمی قلبی شود. به همین دلیل است که پژوهش ها نشان دادند افرادی که دوز بالای مکمل های کلسیم استفاده می کنند بیشتر بر اثر علل قلبی و عروقی جان خود را از دست می دهند. همچنین افزایش مصرف منیزیم با کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی در ارتباط است.
۳- ویتامین B12 کمبود این ماده مغذی حیاتی موجب کم خونی شدید و مگالوبلاستیک، مهار سنتز DNA، علائم عصبی و آسیب عصبی غیر قابل برگشت می شود. علائم کمبود این ویتامین می تواند با اسید فولیک پنهان شود اما همچنان ممکن است آسیب عصبی اتفاق بیفتد. این مورد بسیار جای نگرانی دارد چون بسیاری از غذاهای مدرن با اسید فولیک نه ویتامین B12 غنی شدند. چه این ویتامین را به صورت قرص و کپسول دریافت کنید چه تزریقش کنید. انتظار نداشته باشید B-12 باعث تقویت سوخت و سازتان شود و چربی ها را بسوزاند. بر اساس تحقیقات کلینیک مایو هیچگونه شواهدی وجود ندارد که این موضوع را ثابت کند. بدنتان به ویتامین B-12 نیاز دارد تا عملکرد عصب ها و سلول های قرمز را حمایت کند. همچنین برای ساخت DNA به این ویتامین احتیاج دارید. برای دریافت دوز روزانه به برنامه غذایی خود غذاهایی اضافه کنید که حاوی B-12 باشد. برای مثال در وعده صبحانه از غلات غنی شده استفاده کنید، برای نهار از ماهی تن استفاده کنید و شب نیز غذایی بخورید که حاوی تخم مرغ هم باشد. جگر گاوی یکی از منابع غنی این ویتامین است. افرادی که سابقه کم خونی دارند، گیاه خواران و کسانی که تحت عمل جراحی سنگین قرار گرفته اند بیشتر به این ویتامین نیاز دارند.
۴- کلسیم آیا مکمل های کلسیم در کاهش وزن کمکتان خواهند کرد؟
بسیاری از شواهد اشاره به جواب ” نه ” دارند. ب رخی از طرفداران این ایده ادعا می کنند کلسیم به شکسته شدن چربی ها در سلول کمک می کند. برخی دیگر می گویند کلسیم در عملِ جذب چربی بدن از غذا اختلال ایجاد می کند. اما بر اساس بررسی های صورت گرفته اکثر تحقیقات هیچگونه ارتباطی بین کلسیم و کاهش وزن پیدا نکرده اند. بدن برای پشتیبانی از سلامت استخوان ها، عضلات، عصب ها و رگ های خونی به کلسیم نیاز دارد. برای دریافت نیاز روزانه کلسیم خود از غذاهایی استفاده کنید که سرشار از این ماده معدنی هستند. مانند محصولات لبنی کم چرب، سبزیجاتی که برگ سبز تیره دارند. این غذاها چربی پایین اما مواد مغذی بسیاری دارند. بنابراین یکی از انتخاب های هوشمندانه برای اضافه شدن به برنامه غذایی حساب می شوند.
۵- اسید چرب های امگا ۳ برخی تحقیقات می گویند اسید چرب های امگا ۳ می توانند به کاهش وزن کمک کنند . اما برای تایید این مورد هنوز بسیار زود است و باید تحقیقات گسترده تری انجام بدهیم. با این حال اسید چرب های امگا ۳ یکی از بهترین مواردی هستند که می توانید به برنامه غذایی خود اضافه کنید. بر اساس گفته انجمن قلب آمریکا اسید چرب های امگا ۳ می توانند قلب و رگ های خونی تان را از آسیب و بیماری در امان نگه دارند. سالمون، خال مخالی، شاه ماهی، قزل آلا، ساردین و ماهی تن از منابع غنی این مواد مغذی هستند. سعی کنید هر هفته چند مرتبه از این ماهی ها میل کنید و همچنین به جای سرخ کردن از روش های دیگر آشپزی استفاده کنید.
۶- کمبود مواد مغذی مربوط به رژیم های گیاه خواری و وگان وقتی افراد رژیم غذایی محدودی را رعایت می کنند دریافت برخی از مواد مغذی ضروری سخت تر می شود.
