5 آذر 1403
سایر مطالب رژیمی

رژیم مناسب برای مراقبت از پروستات

راه های مراقبت از پروستات

راه های مراقبت از پروستات ، تغذیه

بجای تمرکز کردن بر مواد غذایی خاص و رجوع به متخصصان تغذیه و پزشکان، داشتن یک الگوی غذایی سالم بهتر و آسانتر از این تصورات است. حداقل روزانه 5 وعده میوه و سبزیجات مصرف کنید. از میوه هایی که به رنگ روشن و تیره هستند، استفاده کنید. بجای نان سفید از نان سبوس دار استفاده کنید و پاستا و غلات را به رژیم غذاییتان اضافه کنید. مصرف گوشت قرمز از جمله گوشت گاو، بره و بز، گوشت های فرآوری شده مثل هات داگ و سوسیس دودی را کمتر کنید. ماهی، مرغ بدون پوست، لوبیاها و تخم مرغ منبعی از پروتئین های سالم هستند. چربی های سالم مثل روغن زیتون، مغزها(بادام و گردو) و آووکادو را انتخاب کنید. مصرف چربی های اشباع لبنیات و سایر محصولات حیوانی را کمتر کنید. از مصرف چربی های هیدروژناتی (چربی های ترانس) خودداری کنید که این نوع چربی ها بیشتر در فست فودها و غذاهای بسته بندی شده وجود دارد.
از راه های مراقبت از پروستات این است که از مصرف نوشیدنی های شیرین مثل نوشابه های گازدار و آب میوه ها خودداری کنید و از شیرینی ها کمتر استفاده کنید. مصرف نمک را کمتر کنید. با خواندن برچسب موادغذایی و مقایسه آنها، خوراکی های کم نمک را انتخاب کنید. مصرف غذاهای کنسروشده، فراوری شده و فریزشده را کمتر کنید. مراقب سایز وعده های غذاییتان باشید. غذا را به آرامی بجویید و وقتی سیر شدید، از خوردن دست بردارید.

راه های مراقبت از پروستات

فعالیت و تحرک

از راه های مراقبت از پروستات علاوه بر داشتن یک رژیم غذایی سالم، فعالیت و تحرک نیز هست. ورزش منظم، خطر ابتلا به برخی امراض و بیماری ها از جمله بیماری قلبی، سکته و انواع سرطان را کمتر می کند. اگرچه برخی مطالعات مستقیما تاثیر ورزش را بر سلامت پروستات مورد ارزیابی قرار دادند.
اما همین مطالعات به این نتیجه رسیدند که ورزش کردن بسیار سودمند و مفید است. محققان به رابطه معکوس بین فعالیت بدنی و علایم BPH دست یافتند. به بیان ساده تر، مردانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، کمتر از BPH رنج می برند. حتی فعالیت بدنی کم تا متوسط و شدید مثل پیاده روی منظم با گام های متوسط، مزیت هایی را بهمراه دارد.

محققان ایتالیایی، 231 مرد فاقد تحرک مبتلا به پروستات مزمن را به طور تصادفی به دو دسته تقسیم کردند: یک دسته در برنامه ورزش هوازی که شامل پیاده روی بود، شرکت کردند و دسته دوم در ورزش غیرهوازی که شامل بالا بردن پا، نشستن و حرکات کششی بود، به مدت 18 هفته شرکت کردند. در پایان آزمون، هردو گروه احساس بهتری داشتند اما گروه ورزش هوازی ناراحتی، اضطراب و افسردگی کمتر داشته و بهبود کیفیت زندگی را تجربه کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *