یکی از روش های بسیار مرسوم و شایع برای درمان آرتروز گردن مصرف مکمل های گلوکوزامین و کندرویتین است اما این مکمل ها چه هستند، چگونه می توانند به درمان درد کمک کنند و آیا مصرف این مکمل ها ایمن و بی خطر است؟

درمان آرتروز گردن با گلوکوزامین و کندرویتین چگونه است؟

این مکمل ها به طور طبیعی اجزای تشکیل دهنده بافت مفصل هستند که به صورت مواد نرم کننده و محافظ در غضروف عمل می کنند. بدن بواسطه ترکیب گلوکز و آمینواسید گلوتامین که برای ترمیم و تشکیل غضروف موردنیاز است، غضروف سازی می کند. به نظر می رسد که این فرایند طبیعی با بالارفتن سن افت می کند و هرگونه جراحت و آسیب یا فشار زیاد به مفاصل می تواند توانایی بدن برای ساخت و ترمیم غضروف را کاهش دهد.
این دو مکمل گلیکوزامینوگلیکان ها باهم کار می کنند و عمل ضدالتهابی همدیگر را تقویت می کنند. کندرویتین بواسطه مرطوب نگه داشتن مفاصل و مایع سینویال، اثر نرم کنندگی را تقویت کرده و از این طریق غضروف و بافت های همبند را نرم و انعطاف پذیر نگه می دارد.

اثرات گلوکوزامین و کندرویتین:

گلوکوزامین و کندرویتین همانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) اثر ضدالتهابی دارند. این ترکیبات برخلاف داروهای NSAID عوارض جانبی کمتری شامل: ناراحتی گوارشی، خونریزی و مسمومیت ایجاد می کنند. ضمن اینکه گلوکوزامین می تواند روند تحلیل و از دست رفتن مفاصل را بواسطه اثر مثبت بر کوندروسیت ها کندتر کند.
علاوه براین نتها فقط گلوکزامین و کندرویتین طول دوران دریافت دارو را کاهش می دهد. کاهش التهاب در گردن و ستون فقرات نه تنها به تسکین درد کمک می کند بلکه به بدن فرصتی برای استفاده از مواد اندوژنز (درون ریز) یا اگزوژنز (برون ریز) مثل گلوکوزامین و کندرویتین فراهم کند.

وقتی گلوکوزامین سولفات به صورت خوراکی مصرف شود، براحتی جذب می شود و فقط چند ساعت طول می کشد تا کار این مکمل در غضروف سازی آغاز شود. برخی افراد با مصرف این مکمل ممکن است  به سرعت اثرات ضدالتهابی و تسکین دهندگی درد را احساس کنند ضمن اینکه تاثیر این مکمل بر ترمیم بافت مفصل، کند کردن یا پیشگیری از تحلیل و از دست رفتن مفاصل احتمالا زمان بیشتری نیاز دارد.
بیشتر تحقیقات نشان دادند که گلوکوزامین برای مفاصل محیطی موثر است اما شواهد موجود نشان می دهد. کم شدن سطح گردش خون در ناحیه کمر و ستون فقرات می تواند اثر انواع داروها را بر مفاصل مرکزی مثل ستون فقرات کمتر کند. امروزه بسیاری از محققان، تزریق مستقیم گلوکوزامین و کندرویتین به دیسک های بین مهره ای را مورد توجه قرار داده اند.
بیشتر مطالعات، اثر محافظتی گلوکوزامین را بر جلوگیری از تخریب غضروف در ارتباط با آرتروز نشان دادند که ممکن است به بازسازی غضروف کمک کند.

منابع گلوکوزامین و کندرویتین:

گلوکوزامین و کندرویتین به طور طبیعی در پوست سخت پوستان و سایر بافت های همبند حیوانی مثل غضروف گاو و کوسه یافت می شوند. اکثر مکمل ها از این منابع تهیه و تولید می شوند گرچه با بررسی منشا آنها می توان از خالص بودن آنها اطمینان یافت بخصوص اگر از بافت گاو استفاده شود.
شکل گیاهی این مکمل، گلوکوزامین هیدروکلراید است که از یک ارگانیسم قارچ مانند بنام آسپرژیلوس نایجر (Aspergillus niger) گرفته شده است. متاسفانه کندرویتین هیچ منبع گیاهی ندارد. بدلیل نوع سولفاتی که در این مکمل استفاده می شود، در صورت داشتن آلرژی به صدف ماهی از خوددرمانی با این مکمل خودداری کنید و از سولفات یا هیدروکلراید به عنوان جایگزین انتخاب کنید.

آشنایی با مکمل: کپسول کارتیدنس هلث برست

چه مقدار از این مکمل را باید مصرف کنم؟

دوزهای معمول برای مصرف گلوکوزامین در سطوح درمانی 1500 میلی گرم در روز است که این دوزها به دو یا سه قرص یا کپسول تقسیم می شود. مصرف روزانه دوز 1200 میلی گرمی کندرویتین موثرتر است و مکمل های حاوی گلوکوزامین و کندرویتین معمولا به نسبت 500/400 میلی گرم هستند.

عوارض جانبی:

در اکثر موارد، مصرف این محصولات هیچ گونه عارضه جانبی یا مشکلی بهمراه نداشته است. بیماران دچار فشارخون بالا که تحت درمان هستند، ممکن است نتوانند شکل سولفات را مصرف کنند زیرا این نوع مکمل می تواند بر سطح پتاسیم بدن تاثیر بگذارد و اثر داروهای کاهنده فشار را افزایش دهد. برخی افراد ممکن است ناراحتی گوارشی خفیف را درنتیجه مصرف مکمل نوع سولفات برپایه صدف تجربه کنند اگرچه مصرف این نوع مکمل به همراه وعده غذایی می تواند این مشکل را برطرف کند. کندرویتین نیز همین مشکلات را دارد و ممکن است با داروهای ضدانعقادخون مثل وارفارین/ هپارین تداخل داشته باشد.
مثل همیشه توصیه می کنیم که قبل از مصرف داروهای مکمل با مراقبین سلامت مشورت کنید و از کیفیت مکملی که از شرکت معتبر تهیه می کنید، اطمینان حاصل کنید.

منبع: stenosisspinal
تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)