آنچه در این مقاله می‌خوانیدافراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است پس از خوردن مقادیر زیادی غذا، سپس پاکسازی معده، سعی در خلاص شدن از کالری اضافی به روشی ناسالم را داشته باشند.
پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی یا بولیمیا نروزا (Bulimia Nervosa)، یک اختلال خوردن جدی و به صورت بالقوه تهدید کننده زندگی است. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است پس از خوردن مقادیر زیادی غذا، با پاکسازی معده سعی در خلاص شدن از کالری اضافی به روشی ناسالم را داشته باشند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای خلاص شدن از کالری و جلوگیری از افزایش وزن، ممکن است از روشهای مختلفی استفاده کنند؛ به عنوان مثال، ممکن است بعد از پرخوری خود را مجبور به استفراغ کردن نمایتد و یا از ملین‌ها، مکمل‌های کاهش وزن، ادرارآورها یا تنقیه سوء استفاده کنند، یا ممکن است از روشهای دیگری برای خلاص شدن از کالری و جلوگیری از افزایش وزن مانند روزه گرفتن ، رژیم‌های غذایی دقیق یا ورزش بیش از حد استفاده کنند.
پرخوری عصبی چیست؟
افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است پس از خوردن مقادیر زیادی غذا، با پاکسازی معده سعی در خلاص شدن از کالری اضافی به روشی ناسالم را داشته باشند.
در صورتی که فرد به پرخوری عصبی مبتلا باشد، نسبت به وزن و شکل بدن خود حساس است و خود را به شدت مورد قضاوت قرار می‌دهد و نشانه‌ی این است که فرد درک درستی از خود ندارد، که این موضوع به دلیل تصویری است که فرد از خود دارد و فقط به غذا خوردن مربوط نیست، بنابراین غلبه بر پرخوری عصبی سخت است، با این حال درمان موثر می‌تواند در ایجاد احساس بهتری در فرد نسبت به خود، اتخاذ الگوهای غذایی سالم تر و کاهش عوارض جدی به فرد مبتلا کمک کند.
علائم پرخوری عصبی چیست؟
نشانه‌ها و علائم پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توجه بیش از حد به وزن و شکل بدن
- زندگی کردن با ترس از افزایش وزن
- مصرف مکرر مواد غذایی حجیم تنها در یک وعده‌ی غذایی
- احساس از دست دادن کنترل در هنگام پرخاشگری، مانند عدم کنترل در میزان غذا خوردن یا کنترل نداشتن در توقف غذا خوردن
- بعد از مهمانی خود را مجبور به استفراغ کردن یا ورزش بیش از حد جهت پیشگیری از افزایش وزن
- استفاده‌ی غیر ضروری از داروهای ملین، ادرارآور یا تنقیه بعد از خوردن غذا
- روزه گرفتن، محدود کردن کالری یا اجتناب از غذاهای خاص در وعده‌های غذایی
- استفاده بیش از حد از مکمل‌های غذایی یا محصولات گیاهی جهت کاهش وزن
- شدت پرخوری عصبی را تعداد دفعات اقدام به پاکسازی معده مشخص می‌کند و معمولا حداقل یکبار در طی سه ماه در نظر گرفته می‌شود.
پرخوری عصبی ممکن است عوارض جدی و حتی خطرناکی برای زندگی ایجاد کند، عوارض احتمالی شامل موارد زیر است:
- کمبود عزت نفس و مشکل در روابط و عملکرد اجتماعی
- کمبود آب بدن، که می‌تواند منجر به مشکلات عمده پزشکی مانند نارسایی کلیه شود.
- مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم یا نارسایی قلبی
- پوسیدگی شدید دندان و بیماری لثه
- قاعدگی نامنظم در زنان
- مشکلات گوارشی
- اضطراب، افسردگی، اختلالات شخصیتی یا اختلال دو قطبی
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
- خودآزاری، افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی
دلایل ایجاد پرخوری عصبی چیست؟
علت دقیق پرخوری عصبی ناشناخته است. عوامل بسیاری از جمله ژنتیک، بیولوژی بدن، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و سایر موارد می‌توانند در بروز اختلالات خوردن نقش داشته باشند. پرخوری عصبی در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد و اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود. عواملی که خطر ابتلا به پرخوری عصبی را افزایش میدهند، عبارتند از:
بیولوژی؛ افراد که بستگان درجه یک (خواهر و برادر، والدین یا فرزندان) آنها دارای اختلال خوردن هستند، احتمال ابتلا به اختلال خوردن در این افراد وجود دارد که این نشان دهنده‌ی احتمال وجود یک ارتباط ژنتیکی است. اضافه وزن در دوران کودکی یا نوجوانی ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
مسائل روانشناختی و عاطفی؛ مشکلات روانشناختی و عاطفی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی یا اختلالات سوء مصرف مواد ارتباط نزدیکی با اختلالات خوردن دارد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است نسبت به خود احساس منفی داشته باشند و در بعضی موارد، وقایع آسیب زا و استرس محیطی ممکن است عوامل موثر باشند.
رژیم غذایی؛ افرادی که رژیم می‌گیرند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات خوردن هستند. بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی میزان کالری دریافتی در فواصل حملات غذا خوردن محدود می‌کنند، که ممکن است فرد مجددا به غذا خوردن روی آورد و سپس اقدام به پاکسازی معده می‌نماید.
از دیگر محرکهای ایجاد پرخوری می‌توان به استرس، تصویر اشتباه از بدن، غذا و کسالت اشاره کرد.
چگونه می‌توان از پرخوری عصبی پیشگیری نمود؟
اگرچه هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ابتلا به پرخوری عصبی وجود ندارد، اما می‌توانید قبل از وخیم تر شدن وضعیت، افراد را به سمت رفتارهای سالم‌تر یا درمان حرفه‌ای هدایت کرد. مواردی از اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:
- بدون توجه به اندازه و شکل، یک تصویر سالم از بدن را در فرزندان خود پرورش دهید و تقویت کنید و به آنها در ارتقاء اعتماد به نفس خود فارغ از شکل ظاهری کمک نمایید.
- وعده‌های غذایی منظم و لذت بخش خانوادگی داشته باشید.
- از صحبت کردن در مورد میزان وزن در خانه خودداری کنید و در عوض بر روی سبک زندگی سالم متمرکز شوید.
یکی از راه‌های مقابله با پرخوری عصبی، خودداری از صحبت کردن در مورد میزان وزن در خانه است.
- از رژیم‌های غذایی خودداری کنید، به ویژه هنگامی که درگیر رفتارهایی ناسالم مانند روزه گرفتن، استفاده از مکمل‌های کاهش وزن یا مسهل‌ها یا القای استفراغ جهت کنترل وزن خود هستید.
- با مراقب سلامت خود مشورت کرده تا از نظر شاخص‌های اولیه اختلال در خوردن بررسی و جهت جلوگیری از پیشرفت آن به شما کمک نماید.
- در صورتی که هر گونه علائمی مبنی بر اختلال در غذا خوردن در آشنایان خود مشاهده نمودید، پیرامون این موضوع با وی صحبت نموده و راه های پیشگیری را بررسی کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
در صورت مشاهده‌ی هرگونه علائمی از پرخوری عصبی، در اسرع وقت به روانشناس معالج مراجعه نمایید؛ زیرا در صورت عدم درمان، پرخوری عصبی می‌تواند به شدت بر سلامتی فرد تاثیر بگذارد. در مورد احساسات و علائم پرخوری عصبی با مراقب سلامت یا متخصص بهداشت روان مشورت کنید. در صورتی که تمایلی به ادامه‌ی درمان با پزشک خود را ندارید، در مورد وضعیت خود با دوست، معلم و یا فردی که به او اعتماد دارید، صحبت کنید، زیرا می‌تواند در اولین قدم ها برای دستیابی به درمان موفق به شما کمک نماید.
پرخوری عصبی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
در صورتی که پزشک به پرخوری عصبی شک نماید، اقدامات زیر را جهت تشخیص نهایی انجام می‌دهد:
- در مورد عادت‌های غذایی، روشهای کاهش وزن و علائم جسمی با فرد صحبت می‌کند
- انجام معاینات بدنی
- درخواست آزمایش خون و ادرار
- درخواست نوار قلب جهت بررسی عملکرد قلب
- انجام ارزیابی روانشناختی پیرامون نگرش فرد نسبت به شکل بدن و وزن
- استفاده از معیارهای پرخوری عصبی ذکر شده در دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-۵)، که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده
درمان پرخوری عصبی چیست؟
تمرکز درمان پرخوری عصبی هم بر روی تغذیه و هم بر روی سلامت روان است و این امر مستلزم ایجاد دیدگاه سالم نسبت به خود و ایجاد ارتباط سالم با غذا است، گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:
داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین، که تنها داروی ضد افسردگی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) برای درمان پرخوری عصبی تأیید شده است.
روان درمانی، که به آن گفتگو درمانی نیز گفته می‌شود، می‌تواند شامل رفتار درمانی شناختی، خانواده محور و روان درمانی بین فردی باشد.
حمایت رژیم غذایی و آموزش تغذیه، که به معنای یادگیری در مورد عادات غذایی سالم، تشکیل یک برنامه غذایی مغذی و احتمالاً یک برنامه کاهش وزن کنترل شده است.
درمان عوارض، که ممکن است شامل بستری شدن در موارد شدید پرخوری عصبی باشد.
درمان موفقیت آمیز معمولاً شامل یک داروی ضد افسردگی، روان درمانی و یک رویکرد مشترک بین پزشک، روانشناس و خانواده و دوستان است. بیماران می‌توانند در کلاسهای معالجه درمانی شرکت کنند و وعده‌های غذایی مغذی بخورند و جهت افزایش آگاهی نسبت به بدن خود به انجام یوگا بپردازند.
در از شنبه می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص تغذیه در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
