ال آرژنین یک آمینواسید است که به بدن برای ساختن پروتئین کمک می کند. بدن معمولا همه ال آرژنین موردنیازش را می سازد. ال آرژنین در اکثر غذاهای غنی از پروتئین مثل ماهی، گوشت قرمز، مرغ، سویا، غلات کامل و سبوس دار، لوبیاها و محصولات لبنی یافت می شود. قرص ال آرژنین را می توان به صورت خوراکی استفاده کرد. همچنین این مکمل ال آرژنین را می توان به صورت درون وریدی استفاده کرد. از آنجایی که ال آرژنین می تواند عروق و رگ های خونی را گشاد کند، بیشتر مردم ال آرژنین را به صورت خوراکی مصرف می کنند که این به درمان مشکلات قلبی و اختلال نعوظ کمک می کند.
تحقیق روی استفاده از قرص ال آرژنین برای بیماری های خاص نشان می دهد که:
آنژین: مطالعات نشان می دهند که ال آرژنین ممکن است علایم قلبی را کاهش دهد و کیفیت زندگی را در بیماران مبتلا به درد خفیف تا متوسط قفسه سینه بهبود بخشد.
فشارخون بالا: برخی تحقیقات نشان دادند که مصرف خوراکی ال آرژنین ممکن است فشارخون را در افراد سالم، بیماران با مشکل خفیف فشارخون، بیماران دیابتی و افرادی با فشارخون بالا پایین بیاورد که این می تواند بر شریان های ریه و طرف راست قلب تاثیر بگذارد. به نظر می رسد که تزریق ال آرژنین می تواند فشارخون را بیماران مبتلا به پرفشاری خون پایین بیاورد.
اختلال نعوظ: مصرف خوراکی ال آرژنین ممکن است عملکرد قوای جنسی را در مردانی با اختلال نعوظ بدلایل فیزیکی بهبود بخشد.
بیماری شریان محیطی (PAD): مصرف ال آرژنین به صورت خوراکی یا تزریقی در کوتاه مدت ممکن است علایم و جریان خون را در بیمارانی با مشکل گردن خون بهبود بخشد.
بهترین قرص ال آرژنین چیست؟ قرص ال آرژنین هلث برست با کمک به عضله سازی، کمک به باز شدن عروق، افزایش گردش خون و کمک به قوای جنسی و افزایش قد می تواند عملکرد موثری برای بسیاری از افراد داشته باشد.
چه مقدار آرژنین باید مصرف کرد؟
هیچ دوز استانداردی برای مصرف آرژنین وجود ندارد. مطالعات مقادیر متفاوتی را برای بیماری های مختلف استفاده کرده اند. دوز معمول 2 تا 3 گرم سه بار در روز است اگرچه دوزهای بالاتر و پایین تر نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند. ایمن بودن مصرف مکمل ال-آرژنین در بلندمدت هنوز روشن و مشخص نشده است. ازهمین رو برای مصرف این مکمل با پزشکتان مشورت کنید.
آیا می توانید آرژنین را به طور طبیعی از موادغذایی بدست آورید؟
بیشتر غذاها منبع طبیعی آرژنین هستند که شامل مغزها (مثل بادام، گردو، بادام زمینی، پسته و مغزهای برزیلی)، دانه ها (مثل کنجد و تخمه آفتابگردان)، جو، ذرت، غلات، گندم، برنج قهوه ای، محصولات لبنی، گوشت، مرغ و شکلات می باشند.
تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)